طراحی الگوی ذینفع مداری وزارت ورزش و جوانان با تاکید بر مشروعیت سازمانی

چکیده هدف: توسعۀ ورزش ملی نیازمند همکاری و حمایت ذینفعان درگیر در ورزش ملی است تا بتوان برنامه های توسعۀ ورزش را به وسیلۀ این ذینفعان اجرا کرد، ولی سازمان ها در این مورد با چالشی به نام مشروعیت سازمانی مواجه هستند و این تحقیق با هدف طراحی الگوی تامین منافع ذینفعان وزارت ورزش و جوانان با تاکید بر مشروعیت سازمانی انجام شد. روش شناسی: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است که به شکل میدانی انجام گرفت. بر این اساس، مصاحبۀ ساختارمندی با 22 نفر از مدیران و متخصصان ورزشی برای طراحی مدل مفهومی تحقیق انجام شد. روش نمونه گیری در این تحقیق طبقه ای است که دو طبقه از ذینفعان اولیه (فدراسیون های ورزشی) و ذینفعان ثانویه (بخش خصوصی درگیر در ورزش) انتخاب شدند. پرسشنامۀ محقق ساخته ای با روایی و پایایی مورد تایید بین نمونه ها توزیع و جمعاً 366 پرسشنامه جمع آوری شد. از معادلات ساختاری برای طراحی الگوی تحقیق استفاده شد. یافته ها: یافته های حاصل از آزمون فرضیه نشان می دهد که قابلیت مدیریت ذینفعان (001/0=p، 80/0=ß)، ساختار ارگانیک (001/0=p، 29/0=ß) و فرهنگ منعطف (001/0=p، 32/0=ß)) بر تامین منافع ذینفعان وزارت ورزش و جوانان تاثیر معنی داری دارد، ضمناً فرهنگ منعطف (001/0=p، 46/0=ß) و ساختار ارگانیک (001/0=p، 33/0=ß) نیز بر قابلیت مدیریت ذینفعان تاثیر معنی داری داشت. همچنین تاثیر تامین منافع ذینفعان وزارت ورزش و جوانان بر مشروعیت سازمانی نیز معنی دار بود (001/0=p، 59/0=ß). نتیجه گیری: روابط موجود بین متغیرها با استفاده از نتایج معادلات ساختاری، نشان می دهد که عوامل زمینه ای سازمان (فرهنگ منعطف، ساختار ارگانیک) بر تامین منافع ذینفعان تاثیر مثبت و معنی داری ندارد. به طور کلی، نتایج و خروجی های مدل نهایی می تواند فهم بهتری از چگونگی تاثیرگذاری متغیرهای تحقیق برای تامین منافع ذینفعان ایجاد کند. واژه های کلیدی: مدیریت ذینفعان، قابلیت مدیریت ذینفعان، توسعۀ ورزش ملی، وزارت ورزش و جوانان.